vision pro در مراقبت‌های بهداشتی

خانه » کلی » vision pro در مراقبت‌های بهداشتی

اشتراک گذاری این مطلب:

4 1 vote

Article Rating

vision pro در مراقبت‌های بهداشتی: ورود به سرزمین عجایب پزشکی

Vision Pro قادر است طیف وسیعی از زنجیره واقعیت مجازی (RV) را پوشش دهد. واقعیت افزوده با چالش تجزیه‌وتحلیل واقعیت به‌منظور تقویت آن با محتوای دیجیتال در موقعیت مناسب برای کاربر مواجه است. یک استثنا AR(augmented reality) است که برخلاف واقعیت افزوده برای یک شبیه‌سازی خالص استفاده می‌شود، جایی که هولوگرام AR در دنیای واقعی نشان داده‌شده است و هیچ رابطه یا تعامل معنی‌داری با اشیاء دنیای واقعی ندارد. نمونه‌ای از چنین ابزاری شبیه سازی جراحی است که در آن هولوگرام AR در مقابل کاربر نشان داده می‌شود تا آن را بررسی کرده و با آن تعامل داشته باشد. با این حال، سخت‌افزار و نرم‌افزار زیربنایی نیاز به تصویربرداری و مدل‌سازی دنیای واقعی برای تثبیت هولوگرام در آن دارند، تا هولوگرام از دید کاربر دور نشود.

در شکل 1 طیفی از واقعیت تنها در سمت چپ (دنیای واقعی بدون اطلاعات اضافی برای کاربر)، و افزودن اطلاعات دیجیتال به دنیای واقعی معروف به AR و بالعکس ( به عنوان مثال، مجازی‌سازی افزوده) و همچنین از طریق یک واقعیت ترکیبی (MR) در وسط ادامه پیدا می‌کند که در نهایت با نشان دادن محتوای مجازی تولید شده به کاربر، به غوطه‌وری کامل با نام واقعیت مجازی (VR) سمت راست حرکت می‌کند.

شکل 1. پیوست واقعیت- مجازی (RV). از چپ به راست: یک اتاق عمل (واقعی)، هولوگرام قلب بیمار در اتاق عمل (واقعیت افزوده)، یک پزشک (واقعی) در اتاق عمل کامپیوتری (Augmented Virtuality) و یک کامپیوتر اتاق عمل تولید شده بدون اشیا یا افراد واقعی (مجازی با نام واقعیت مجازی)

در حوزه پزشکی، به عنوان مثال، در طول مداخله جراحی می‌تواند تومور را به صورت هولوگرام با درک فضایی در داخل بیمار، حتی قبل از شروع جراحی نشان دهد. اطلاعات بیمار، مانند تصویربرداری قبل از عمل، بر روی مانیتورهای رایانه شخصی نمایش داده می‌شود، که منجر به به اصطلاح “مشکل تغییر فوکوس” می‌شود، جایی که پزشک باید توجه خود را بین بیمار و اطلاعات دیجیتال (بیمار) تقسیم کند. چنین تقسیم‌بندی منجر به افزایش حجم کار ذهنی، بی‌حسی، و بدتر شدن هماهنگی چشم و دست می‌شود. AR می‌تواند با قرار دادن اطلاعات دیجیتال (بیمار) مستقیماً روی بیمار، مانند هولوگرام، با این مشکلات مقابله کند. بررسی سیستماتیک اخیر HoloLens (هدست AR مایکروسافت) در پزشکی، کاربردهای گسترده‌ای را که می‌توان برای آن اعمال کرد و تلاش‌های تحقیقاتی گسترده در سال‌های گذشته در همه این زمینه‌ها (که در نهایت باید به توسعه یک مراقبت بهداشتی هوشمند منجر شود) را نشان داد.

گروه‌های کاربری AR پزشکی و چالش‌های آن‌ها

برنامه‌های کاربردی AR برای پزشکان و متخصصان مراقبت‌های بهداشتی طراحی شده است. اما با این حال، به منظور هدایت تصویر و کنترل با استفاده از پشتیبانی AR، نیازمند دقت و قابلیت اطمینان بسیار بالا می‌باشد. اگرچه کاربردهایی که برای آن‌ها دقت زیر میلی‌متری لازم نیست مانند ابلیشن، ونتریکولوستومی یا برخی مداخلات ارتوپدی وجود دارند. هنوز نمی‌توان از HoloLens برای برنامه‌هایی که مثلاً به دقت زیر میلی‌متری نیاز دارند، به‌طور قابل اعتمادی استفاده کرد. به عنوان مثال، روش تحریک عمقی مغز (DBS) است برای درمان لرزش در بیماری پارکینسون استفاده می‌شود که در آن دقت میلی‌متر به زیر میلی‌متر در DBS targeting (قرار دادن الکترود در داخل مغز) بسیار مهم می‌باشد.

دانش‌آموزان دومین گروه کاربری مورد نظر هستند، به‌عنوان مثال، در فعالیت‌های آموزشی مانند HoloPointer، یک نشانگر AR مجازی برای آموزش جراحی لاپاراسکوپی استفاده می‌شود. مثال دیگر استفاده از MR برای آموزش قرار دادن کاتتر به دانشجویان پزشکی است. ما دریافتیم که اثرات یادگیری مبتنی بر HoloLens در مقایسه با یادگیری متعارف، به عنوان مثال، با استفاده از جسد یا سایر روش‌های رایانه‌ای، ضعیف‌تر به نظر می‌رسد. دلیل این امر می‌تواند این باشد که ابزارهای یادگیری که در حال حاضر به طور معمولاً مورد استفاده قرار می‌گیرند، نوعی از مدل‌های سه بعدی نسبتاً ساده، معمولی هستند که نمی‌توانند تجسم‌های نوآورانه‌تر، از جمله محتوای تعاملی و پویا را با روش‌های رایانه‌ای معمولی ارائه دهند و همچنین هنوز به طور کامل مورد بررسی قرار نگرفته‌اند.

Vision Pro به دلیل تجسم با وضوح بالا (شامل دو نمایشگر میکرو OLED با مجموع 23 مگاپیکسل) قابلیت تبدیل هدست به صفحه نمایش دسکتاپ را با استفاده از فناوری ردیابی چشمی امکان پذیر می‌کند. علاوه بر این وجود جزئیات متنی در آن و ایجاد یک رابط کاربری سه بعدی به وسیله ردیابی بصری انگشت به طور دقیق، می‌تواند یک انقلابی در فناوری ایجاد کند. با وجود این پیشرفت‌ها، همچنان مزیت‌های اساسی توسط هدست AR نسبت به صفحه نمایش معمولی ارائه می‌شود یا خیر، همچنین هزینه ویژن پرو نیز نگران کننده است.

بیماران در حال حاضر کم‌ترین گروه کاربر هدف دستگاه‌های AR هستند. یک مثال دستگاه MemHolo است که با استفاده از MR شرایط درمانی بهتری را برای افراد مبتلا به بیماری آلزایمر فراهم می‌کند. نمونه‌های دیگر موجود در این زمینه عبارتند از استفاده از HoloLens که به عنوان دستیار و ابزاری برای نظارت پایبندی به استفاده از دارو و یک سیستم برای ارزیابی تحرک عملکردی در بیماران مورد بهره‌برداری قرار گرفته است. با این حال، بسیاری از برنامه‌های کمکی و نظارتی جالب به دلیل محدودیت زمانی ناشی از محدودیت در عمر باتری در استفاده از هدست‌های AR بی سیم، کمتر مورد استفاده قرار می‌گیرند و به نظر می‌رسد این مشکل در Vision Pro که عمر باتری مشابهی (۲ ساعت) با همانند خود یعنی HoloLens دارد باقی می‌ماند. نقطه امیدوار کننده برای این فناوری استفاده از باتری خارجی است که دارای قابلیت تعویض نیز باشد.

به طور خلاصه، ما گلوگاه اصلی برای ایجاد AR در عمل بالینی را سخت افزار، محدودیت‌های آن و الزامات ویژه مقررات پزشکی شناسایی کردیم. غلبه بر این مشکل در دست توسعه دهندگان نرم افزار است. یکی از گزینه‌های پیش رو ترکیب یک دستگاه AR با سیستم‌های ردیابی افزونه‌ای به منظور افزایش دقت است. از جنبه منفی چنین ترکیب‌هایی نیازمندی به تنظیمات پیچیده و کالیبریزاسیون دستگاه‌های خارجی است که سبکی این سیستم را از بین می‌برد. با این حال، Vision Pro می‌تواند پیشرفت‌های قابل توجهی را به عنوان دستگاه جدید پیشرفته، با بهبودهای بسیار ارائه دهد. ترکیب AR/VR با کمک به تشخیص، بهبود روش‌های جراحی، تسهیل مراقبت از بیمار از راه دور و افزایش آموزش پزشکی، پتانسیل تغییر و افزایش کیفیت مراقبت‌های بهداشتی را دارد.

ویژگی‌های ویژن پرو

Digital Crown: Digital Crown یک دکمه چرخشی است که به شما امکان می‌دهد به راحتی و به طور یکپارچه محتوای دیجیتال را با محیط فیزیکی اطراف خود ترکیب کنید. وجود این ویژگی گزینه‌ای آسان برای خارج شدن سریع از واقعیت مجازی بدون نیاز به برداشتن هدست است. بسته به قابلیت‌ها و دسترسی توسعه‌دهندگان به Digital Crown، همچنین می‌تواند واقعیت کاهشی (DR) را نیز برای کاربران فعال کند تا به وسیله آن اشیا یا محیط‌های منحرف کننده دنیای واقعی را برای کاربران حذف کند و باعث کاهش تحریک بیش از حد بصری شود. این ویژگی شبیه به یک شیفه نیمه شفاف بوده که با عملکرد VST که یک قابلیت مشاهده از طریق ویدیو است ترکیب شده است. این فناوری با اجازه دادن به این شیشه‌های نیمه شفاف خود را در حالت غیر شفاف قرار داده است.

چشم‌های مجازی: این ویژگی صفحه‌نمایش بیرونی چشم‌های کاربر را هنگام استفاده از Vision Pro نشان می‌دهد. شاید در نگاه اول ترسناک برسد اما این ویژگی به این منظور است که به دیگران اطلاع دهد که کاربر Vision Pro از برنامه‌ها استفاده می‌کند یا به طور کامل در دنیای مجازی غوطه‌ور شده است. این ویژگی در دستگاه‌های AR کلاسیک مانند هولولنز مورد نیاز نیست، زیرا چشم‌های دارنده هدست از طریق نمایشگر شفاف قابل مشاهده است.

دوربین سه بعدی: Vision Pro همچنین دارای یک دوربین سه بعدی است که به کاربر اجازه می‌دهد عکس‌های فضایی و فیلم‌های فضایی را به صورت سه بعدی بگیرد. این ترفند بیشتر برای کاربران نهایی غیرحرفه‌ای است و این می‌تواند برای بخش حرفه‌ای (مراقبت‌های بهداشتی) بسیار مفید باشد. همانند یک فیلم سه بعدی از مداخلات که حداقل برخی از مراحل حیاتی یک مداخله را مستند کند. این مطمئناً برای آموزش جدید نیز جالب است به طوری که می‌توانند درمان‌ها را به‌صورت سه بعدی بازسازی کنند. همچنین می‌تواند به عنوان تحقیق در مورد تخلف عمل کند، به صورتی که قابلیت‌های سه‌بعدی، جایگزین یا مکملی برای مستندسازی سه‌بعدی صحنه‌های تصادف و جنایت، که امروزه در طول تحقیقات پزشکی قانونی و پزشکی قانونی رایج است، ارائه کند.

تعامل: کاربر می‌تواند با نگاه کردن به یک عنصر، حرکت انگشتان برای انتخاب و استفاده از صفحه کلید مجازی یا دیکته برای تایپ با محتوای مجازی تعامل داشته باشد. همچنین به نظر می‌رسد یک عملکرد “جستجوی بصری” وجود دارد. “جستجوی بصری” به کاربران اجازه می‌دهد تا با موارد و متن تعامل همچون برای باز کردن صفحات وب و ترجمه در لحظه به زبان‌های دیگر داشته باشد. جستجوی در حین فعالیت قطعاً جذاب است، به عنوان مثال، جراحانی که دستشان با ابزار (جراحی) پر است، یا استفاده غیر کلامی کاربران.

درج‌های نوری ZEISS: برای کاربرانی که نیاز به تصحیح بینایی دارند، اپتیک دقیق ارائه می‌شود. این امکان تجربه بصری بهتر و راحتی بهتر را به علت عدم نیاز کاربر به استفاده از عینک و فریم در حین استفاده از vision pro فراهم می‌کند. همچنین ممکن است از عوارض جانبی مانند “گرم شدن بیش از حد”، سردرد و غیره جلوگیری کند. لنزها را می‌توان به صورت مغناطیسی به لنز اصلی متصل کرد، که جای‌گذاری و تعویض آن را آسان می‌کند.

بند سر: به نظر می‌رسد بند سر Vision Pro به راحتی قابل تعویض است و از قبل چندین جایگزین در دسترس قرار داده شده است. این در نهایت راحتی بیشتری را ممکن می‌سازد. بند سر حاوی بلندگوی Vision Pro است که مستقیماً روی گوش کاربر قرار می‌گیرد و قرار است صدای فراگیر را مجازی سازی کند. با این حال، تمام اجزای اصلی با گیره بند یکپارچه شده اند. به نظر می‌رسد که Vision Pro بیشتر شبیه یک دستگاه واقعیت مجازی است که محکم روی صورت قرار می‌گیرد، به‌جای اینکه تا حدی در جلوی چشمان کاربر قرار بگیرد، مانند سایر دستگاه‌های AR که بیشتر شبیه عینک‌های طبی هستند.

آواتارهای شخصیت سه بعدی: در طول راه اندازی Vision Pro، چهره کاربر توسط هدست اسکن می‌شود تا یک آواتار واقعی واقعی ایجاد کند که سپس توسط سیستم عامل دستگاه به نام visionOS استفاده می‌شود. به غیر از بند سر، شکل و اندازه سر، موقعیت و فاصله گوش و غیره می‌تواند بین کاربران بسیار متفاوت باشد. تمام این گزینه‌های خاص کاربر باعث می‌شود هدست راحت‌تر باشد و این در نهایت مقبولیت دستگاه جدید را در بخش مراقبت‌های بهداشتی افزایش می‌دهد.

Unity: موتور Unity تقریباً از تمام دستگاه‌های هدست رایج پشتیبانی می‌کند، ممکن است AR، VR یا MR باشد، که قبلاً در پزشکی استفاده شده است. بنابراین، پشتیبانی از Unity of the Vision Pro توسعه و انتقال برنامه‌ها را بسیار آسان تر می‌کند. این همچنین مقایسه و ارزیابی بین دستگاه‌ها با برنامه‌ها را آسان‌تر می‌کند. همچنین به طور کلی، پشتیبانی Unity توسعه سریع‌تر برنامه‌ها را امکان‌پذیر می‌کند.

دستگاه‌های پزشکی: در مورد بخش مراقبت‌های بهداشتی، باید اشاره کنیم که هنوز Vision Pro به عنوان یک دستگاه پزشکی شناخته نمی‌شود. در مقایسه، مایکروسافت که HoloLens 2 را به طور خاص برای سناریوهای پزشکی تبلیغ کرد، اما با وجود این، اپل Complete HeartX را به عنوان یک برنامه آموزشی برای دانشجویان پزشکی با ارائه مدل‌های سه بعدی و انیمیشن‌های بیش از حد واقعی از قلب و مسائل پزشکی تبلیغ کرد.

سخن پایانی

پیشرفت تکنولوژی نه تنها می‌تواند درمان‌های دقیق‌تری را برای بیمار-فرد ایجاد کند، بلکه آن‌ها را کارآمدتر می‌کند، به‌عنوان مثال، با استفاده از هندزفری، احراز هویت فوری، جست‌وجوهای اسناد و نتایج آن‌ها مستقیماً در میدان دید کاربر نشان داده می‌شود. علاوه بر این، AR ی که خوبی متناسب سازی شده می‌تواند به معنای واقعی کلمه به غلبه بر موانع ارتباطی به صورت چهره به چهره کمک کند. بنابراین، حمایت از پزشکان همچنین یک چالش کلیدی برای مدل‌های بنیادی مبتنی بر هوش مصنوعی (AI) آینده است تا در طیف وسیعی از وظایف ضروری و کاهش بار اداری بر روی پزشکان انجام شده و آن‌ها بتوانند زمان بیشتری را با بیماران خود بگذرانند.

ظهور اخیر مدل‌های زبان بزرگ همانند ChatGPT را نیز نمی‌توان در آينده Vision Pro نادیده گرفت، زیرا نحوه ارتباط ما با رایانه‌ها را تغییر داده و Vision Procan قطعاً با یکپارچه‌سازی ربات ChatGPT حتی در مراحل ابتدایی خود، به ویژه در مراقبت‌های بهداشتی، یک مکالمه روان و تا حدی مبتنی بر حقایق را امکان پذیر می‌کند. این فناوری در کوتاه مدت یا بلند مدت، به طور کامل وارد بازار هدست می‌شود، جایی که می‌توان مراحل درمان آینده را در سطحی شبیه انسان و بر اساس یک هوش مصنوعی آموزش دیده به بیمار ارائه دهد.

با این وجود، دیجیتالی شدن نشان داده است که امکان مراقبت‌های پزشکی کارآمدتر وجود دارد. اما آیا نمایشگرها فاصله‌ای بین پزشکان و بیماران ایجاد خواهد کرد؟ در عین حال، به ازای هر ساعتی که پزشکان با بیماران خود می‌گذرانند، دو ساعت را پشت کامپیوتر می‌گذرانند. اینکه آیا Vision Pro مرز بین ارتباط بیمار و رایانه را محو می‌کند یا خیر، به میزان پذیرش بیمار و پزشک بستگی دارد. با این حال، این ابتدا باید در کارآزمایی‌های بالینی با روش‌شناسی علمی دقیق و نقاط پایانی بالینی سخت تأیید شود. هنگامی که از ویژن پرو برای سناریوهای بیمار استفاده می‌شود، تمرکز باید روی بیمار باشد، نه فناوری.

و بحث قیمت برای مصرف کنندگان سرگرمی مطمئناً یک بار مالی سنگین است، اما برای کاربر‌های حرفه‌ای، به ویژه در بخش مراقبت‌های بهداشتی و در رابطه با سایر هزینه‌های سخت‌افزاری مراقبت‌های بهداشتی، مانند سیستم‌های ناوبری، تجهیزات تصویربرداری (توموگرافی کامپیوتری (CT) و اسکنرهای تصویربرداری تشدید مغناطیسی (MRI)) که ممکن است میلیون‌ها هزینه داشته باشد، این امر بسیار به صرفه می‌شود.

نویسنده: هیئت تحریریه

منبع: برگرفته شده از مقاله Apple Vision Pro for Healthcare